Home Historia

 

 

HISTORIA KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO
W OCIĄŻU



Parafia w Ociążu została utworzona prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku. Istnienie drewnianego kościoła parafialnego w Ociążu znajduje potwierdzenie w źródłach w 1434 roku. Po jego zniszczeniu, proboszcz Andrzej Cichawski z pomocą właściciela Ociąża – dziedzica Lutomirskiego w roku 1698 odbudował drewnianą świątynię, którą konsekrował w roku 1701 biskup sufragan Wierzbowski. Po pożarze w roku 1784, staraniem ówczesnego patrona i parafian wzniesiono obecny drewniany kościół, poświęcony w 1786 roku. Jest on pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.
Kościół usytuowany jest w zachodniej części wsi, wzniesiony na terenie cmentarza parafialnego, orientowany na linii wschód-zachód, z prezbiterium zwróconym ku wschodowi i wejściem głównym od zachodu. W roku 1927 kościół został powiększony ku zachodowi: przedłużono główną nawę, dobudowano wejście główne i równoległe kruchty boczne, a nad nimi chór organowy. Jednocześnie od strony południowej dobudowano murowaną zakrystię oraz otynkowano wnętrze kościoła. 19 maja 1954 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków
Drewniane ściany prezbiterium i nawy mają konstrukcje zrębową i są obustronnie szalowane. Kościół wewnątrz tynkowany otrzymał w 1980 roku modrzewiową boazerię. Szczyt dobudowanej w 1927 roku części zachodniej jest obramowany listwami i ślimacznicami z XVIII wieku. Umieszczony jest na nim drewniany krzyż pochodzący z tego samego okresu. Dwuspadowy dach kościoła pokryty jest drewnianymi gontami. Nad środkową częścią nawy wznosi się ośmiokątna wieżyczka na sygnaturkę, po gruntownym remoncie w 1999 roku pokryta blachą miedzianą. W roku 2003 w kościele została położona nowa, dębowa podłoga, w roku 2004 wstawione nowe, dębowe ławki i założone ogrzewanie ławkowe, w roku 2006 zostały zawieszone dwa nowe żyrandole oraz poświęcony nowy dębowy ołtarz i ambonka, a w latach 2006/2007 przy okazji wymiany zewnętrznego odeskowania kościół został ocieplony.
Obok kościoła wznosi się drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, szalowana, o dachu namiotowym, postawiona w 1948 roku w miejsce poprzedniej z roku 1804. W dzwonnicy zawieszono dwa dzwony (od 1987 roku o napędzie elektrycznym): większy, z napisem „Św. Antoni, módl się za nami. R.P.1948”, oraz mniejszy (80 kg), imieniem „Maryja” zawieszony 26 sierpnia 1976 roku dla upamiętnienia Nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w parafii Ociąż.

 

Od strony północnej przylega do kościoła pomnik Hrabiny Wandy z Ponińskich – Stanisławy Tyszkiewiczowej I voto Antoniowej Korab Morawskiej, Pani na Ociążu, zmarłej 27.IV.1925 roku, spoczywającej w podziemiach pod prezbiterium.

W podziemiach kościoła pochowany jest również Władysław Podczaski, pułkownik 20 pułku piechoty polskiej, żołnierz napoleoński, zmarły w 1865 roku. Upamiętnia to marmurowa płyta umieszczona na północnej ścianie prezbiterium.

WNĘTRZE KOŚCIOŁA

Ołtarz główny pochodzący z końca XVIII wieku posiada rokokowy ornament. Znajduje się w nim obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w typie Matki Bożej Śnieżnej, z postaciami donatorów u dołu obrazu, sygnowany A.S., przeniesiony z ołtarza bocznego w roku 1977. Nad nim, w polu nasady obraz Serca Jezusa. Po obu stronach ołtarza cokoły z drewnianymi figurami św. Piotra i św. Jakuba Apostoła.
Obydwa ołtarze boczne pochodzą również z końca XVIII w. i są w stylu rokoko. W ołtarzu prawym obraz św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem (do 1977 roku w ołtarzu głównym), nad nim tondo z obrazem św. Józefa z Dzieciątkiem. W ołtarzu lewym od 1987 roku znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego z napisem „Jezu, ufam Tobie”; nad nim obraz św. Rocha.
Na kolumnach prawego ołtarza umieszczone były drewniane figurki św. Jana Chrzciciela i św. Jana Nepomucena, natomiast na kolumnach lewego ołtarza figurki Matki Bożej Bolesnej i św. Jana, skradzione podczas włamania w nocy 23/24 lutego 2003 roku wraz z figurą św. Jana Ewangelisty, która znajdowała się na płn. ścianie prezbiterium.

Na ścianie północnej kościoła znajdują się obrazy św. Antoniego Padewskiego i Chrystusa na krzyżu, na ścianie południowej zaś kopia XVI –wiecznego obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem i św. Janem pochodzącego ze szkoły włoskiej (oryginał w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu) oraz współczesny obraz przedstawiający bł. Jana Pawła II; przy zachodnim końcu nawy, naprzeciw siebie, umieszczone są figury św. Antoniego (1967) i Matki Bożej Fatimskiej (2001).
Nad kruchtą znajduje się drewniany chór muzyczny wsparty na czterech słupach, z balustradą typu parapetowego. Barokowo-klasycystyczny prospekt organowy kryje 7-głosowe organy o jednym manuale ręcznym i klawiaturze nożnej, z napędem elektrycznym, których kolejne remonty miały miejsce w 1956, 1975 i 2000 roku.


Kościół malowany w 1929 roku przez prof. Gosienieckiego z Krakowa. Na stropie plafon z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem oraz medalionami i winietą o motywach kwiatowych. Faseta z malowanymi kasetonami i motywami symboliczno-geometrycznymi. Plafon został odmalowany wraz z całym kościołem w 1959 roku, oczyszczony w 1976 roku, a w latach 2001/2002 poddany całkowitej renowacji dzięki dotacji z Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu.

 
Tu podaj tekst alternatywny